„To część mojej krwi, DNA i niesamowite doświadczenie”. Potomek rodziny Haasów odwiedził Rybnik

Rodzina Haase wróciła po stuleciu do Rybnika

Trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałby Rybnik bez rodziny Haase – zasłużonej żydowskiej familii słynącej z filantropii i działań na rzecz rozwoju naszego miasta. Nie będziemy tutaj jednak rozwijać tego wątku. Zachęcamy za to do lektury bloga Małgorzaty Płoszaj (https://szufladamalgosi.pl/), a także książki tej wybitnej znawczyni Żydów mieszkających przed laty w Rybniku – „Piękni i Młodzi. Opowieści o rybnickich Żydach”.

Najważniejszym punktem tego tekstu jest fakt, że potomek rodziny Haase odwiedził Rybnik – po 102 latach od opuszczenia miasta przez tę familię. Prosto z Miami przyleciał tu Miguel Bacal – wnuk Ernsta Friedricha. Ernst był z kolei synem Felixa Haase. Miał też młodszego brata – Rudolfa, który został zamordowany przez Powstańców Śląskich.

W wyniku tego tragicznego zdarzenia, Felix Haase z żoną i Ernstem wyjechali z Rybnika do Berlina. Udało im się wydostać z Niemiec przed wybuchem II wojny światowej i dotarł do Chile. Tam też urodził się Miguel, który jest teraz obywatelem USA z chilijskim paszportem. To właśnie on wraz ze swoją żoną Dominique postanowili zobaczyć miasto, w którym żyła i działała ta sławna rodzina.

Gości z Miami powitała Małgorzata Płoszaj. Była ich przewodnikiem. Oprowadziła ich po terenie dawnej garbarni przy ul. Marii Curie-Skłodowskiej i Raciborskiej. Miguel i Dominique zobaczyli też willę Haasów (obecny bank) przy ul. Rudzkiej. Byli zdziwieni, że budynek zachował się w tak dobrej kondycji. Dalsza część wycieczki zahaczyła o rybnickie muzeum. Małgorzata Płoszaj wyjaśniła, że kiedyś mieścił się tam miejski ratusz, a rodzina Haase miała tam swoich przedstawicieli.

Miguel zainteresował się żydowskimi macewami, znajdującymi się w zbiorach muzeum. Jedna z nich poświęcona była Charlotte – córce Efraima Haasego - praciotce Miguela. Goście zobaczyli także miejsce, gdzie stała synagoga, czyli w pobliżu dzisiejszego UM w Rybniku. Tu znaleźliśmy trochę czasu na krótką rozmowę z Miguelem.

„To część mojej krwi, DNA i niesamowite doświadczenie”

Ujrzenie Rybnika – miasta, z którego pochodzili przodkowie było dla Miguela poruszające.

Jest to coś, co zawsze chciałem zrobić, żeby wrócić do przeszłości i zobaczyć, skąd pochodzę. Jest to dla mnie ważne, dla moich dzieci i rodziny, by wiedzieć kim jesteśmy i skąd pochodzimy. To był główny powód przyjazdu – powiedział nam mężczyzna.

Jak się okazało, historia rodziny Haase była za oceanem starannie przekazywana z pokolenia na pokolenie.

Trzymamy książkę, która została wydana w 1915 roku o fabryce Haasów. Zawsze było dla nas wiadome, że pochodzą z Rybnika. Do tej pory to, co widzieliśmy, było zapisane na papierze. Teraz widzimy to w rzeczywistości. Rybnik to piękne miasto, jestem zaskoczony tym, co widziałem – szczególnie macewą członkini mojej rodziny – dodał Miguel.

Wspomniał też, że wyprowadzka jego rodziny z Rybnika, a potem Berlina do Ameryki Południowej była dla nich trudna.

Mówiliśmy innym językiem, nie mieliśmy edukacji, nikogo nie znaliśmy. Wszystko zaczynaliśmy od nowa. Dla mnie jest to piękny testament, że przetrwaliśmy i mogliśmy ponownie ujrzeć Rybnik. Fakt, że zobaczyłem go w rzeczywistości, to jest część mojej krwi, DNA i niesamowite doświadczenie – zaznaczył.

To nie koniec podróży małżeństwa po Polsce. Chcą uczestniczyć w Marszu Żywych w Oświęcimiu.

„Emocje będą schodzić ze mnie parę dni”

Wizyta niecodziennych gości była też sporym przeżyciem dla samej Małgorzaty Płoszaj.

Dla mnie to był niezwykły zaszczyt móc pokazać miasto praprawnukowi Juliusa Haase, który w 1909 r. w otrzymał tytuł honorowego obywatela Rybnika i przede wszystkim był donatorem ówczesnego Stadtparku, czyli naszej Hazynhajdy. Nie da się opowiedzieć historii miasta w parę godzin, ale goście na pewno zapamiętają, że ich przodkowie byli Ślązakami i nie miało znaczenia, że byli niemieckimi Żydami. Tu żyli i pracowali, również na rzecz miasta, przez ponad 150 lat – napisała już po wszystkim w mediach społecznościowych.

Jak podkreśliła, czuje dumę z naszego miasta.

Jak paw pokazywałam pomnik po synagodze, pomnik na cmentarzu żydowskim, zachowaną i pięknie utrzymaną willę Haasów, pomniki Juliusa Haase na Hazynhajdzie, zadbane obejście przy grobie masowym z Marszu Śmierci, no i samą ukochaną Hajdę. Emocje ze mnie będą schodzić parę dni, więc muszę se iść dychnąć – zażartowała na sam koniec.

Byliśmy na miejscu, towarzyszyliśmy Miguelowi i Dominique. Zobaczcie zdjęcia!