Uroczystość w bazylice. Upamiętnili 100. rocznicę urodzin ks. Blachnickiego

Gdyby nie sytuacja pandemiczna – świątynia w Rybniku byłaby pewnie wypełniona po brzegi. Wczoraj wieczorem odbyła się uroczysta msza święta w 100. rocznicę urodzin ks. Franciszka Blachnickiego.

- W tej modlitwie jednoczy nas szczególna intencja – 100. rocznica urodzin czcigodnego Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego – syna tej ziemi, ochrzczonego 500 metrów dalej w kościele Matki Boskiej Bolesnej. Prosimy o rychłą beatyfikację, powierzamy Bogu światło życia. Powierzamy Ci świat w dobie pandemii – mówił na rozpoczęciu mszy ks. Marek Bernacki, proboszcz parafii św. Antoniego w Rybniku.

Podczas homilii abp Wiktor Skworc przypomniał, że wierni spotykają się w bazylice w wigilię Zwiastowania Pańskiego, aby przypominać i świętować 100. rocznicę urodzin ks. Blachnickiego.

- Naszą modlitwą chcemy chronić każdy początek życia, którego źródłem jest Bóg – zaznaczył duchowny.

Metropolita katowicki przypomniał życiorys ks. Franciszka Blachnickiego, jego konspiracyjną działalność podczas II wojny światowej i moment, kiedy w 1942 roku przeżył nawrócenie w celi śmierci. Przywołał też lata formacji seminaryjnej i trudny okres pracy duszpasterskiej, okres studiów i wykładów w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w tym zaangażowanie w realizowanie postanowień Soboru Watykańskiego II, którego owocem jest dzieło Ruchu Światło-Życie. Wspominał też ostatnie lata życia ks. Blachnickiego przeżyte na obczyźnie w Carlsbergu.

- Kościół jest jak żywy organizm, krąży w nim krew, odżywia się i oddycha, żyje dzięki włączeniu się w tę pracę wewnętrzną wszystkich jego cząstek, od biskupów i kapłanów po dzieci. Całe Ciało, stosownie do otrzymanych darów i możliwości, umacnia i buduje miłość w Kościele. Świadectwo, służba i liturgia to trzy działania, które składają się na żywy Kościół – abp Skworc cytował słowa ks. Blachnickiego.

Z kolei Ruch Światło-Życie miał prowadzić wiernych do prawdy, co było najważniejszą sprawą rybniczanina.

Metropolita zastanawiał się też nad kondycją Ruchu. Odniósł wrażenie, że ostatnio i nie tylko z powodu pandemii – mniej ukazuje piękno i wielkość Kościoła.

– Jakby za mało było ruchu w „Ruchu”. Stał się jakby bardziej „wsobny”, mniej wychodzący do, a przecież oczekiwany jest jego głos „pośrodku współczesnego świata”, aby był zrównoważeniem dla często uproszczonej, a nawet krzywdzącej oceny rzeczywistości Kościoła, jaką słyszymy – zauważył Skworc.

By posłużyć analogią, przypomniał biblijną historię z Księgi Daniela, wg której trzej hebrajscy młodzieńcy byli wezwani przez króla Nabuchodonozora do oddania czci złotemu bożkowi. Zdecydowanie odmówili. Zostali ukarani i wrzuceni do pieca ognistego. Bóg jednak ich uratował.

– Ktoś powie, że dziś jako wspólnota Kościoła, jako pasterze, duszpasterze i wierni zostaliśmy wrzuceni w ogień krytyki. Od trzech młodzieńców możemy się uczyć zajęcia w tej sytuacji właściwej postawy, a jest nią postawa modlitwy i pełnienia swojego powołania, swojej misji. Dlatego reanimujcie wszystkie wspólnoty; modlitwą wspierajcie waszych pasterzy i duszpasterzy; dajcie o nich zgodne świadectwo, zgodne z waszym doświadczeniem – zaapelował arcybiskup.

Zwracając się do oazowiczów, zachęcił ich, by przeczytali życiorys Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. To ma im dać nowe motywy i impulsy do działania. Wskazywał, że kiedyś pandemia się skończy.

– Nie możecie się zamknąć na zawsze w sferze wirtualnej. Musicie być gotowi „w realu”, by osobistym świadectwem przedstawić przekonującą ofertę dla ludzi szczerze szukających wartości i zrobić z nimi coś wspólnie dla jedności Kościoła – zachęcał abp Skworc.

Hierarcha podkreślał, że przyszłość Kościoła to niezmiennie parafie i małe, żywe grupy, czyli oazy niosące w sobie prawdę (Światło) Ewangelii i Życie dynamiki wspólnoty ludzi zgromadzonych wokół Jezusa. Zachęcił, by wzorem założyciela oazowicze nieśli w nowe stulecie ciągle aktualne przesłanie Ruchu Światło-Życie. – Jesteście posłani. Macie misję do spełnienia! – dodał na koniec.