Stulatka z Orzepowic

     Józefa Zmroczek - z domu Urban – urodziła się za Bugiem, w Nagórzance. W 1924 poślubiła Józefa Zmroczka. Mieli piątkę dzieci- najstarsze zmarło w wieku niemowlęcym. Pozostała czwórka świętowała z mamą setne urodziny.

     W 1939 państwo Mroczek przeprowadzili się do Tarnopola, gdzie kupili sklep. Jeszcze w tym samym roku stracili majątek, który został im skonfiskowany przez władze. W 45r. zostali deportowani na ziemie odzyskane. I zaczęła się ich tułaczka.
    Jak policzyły dzieci Józefy Zmroczek – ich mama przeprowadzała się ok. 20 razy. Z Tarnopola trafiła do Bytomia, a stamtąd do Namysłowa, Górki, Łęczycy, Wodzisławia, Jastrzębia i Rybnika. Jej mąż nigdy nie pogodził się z deportacją. Wciąż wierzył, że wróci w rodzinne strony. Nie doczekał się. Zmarł w 1953 roku.
    Józefa Zmroczek po śmierci męża zamieszkała z najstarsza córką Reginą i jej rodziną w Jastrzębiu Zdroju. W latach 60 przeprowadziła się do Rybnika-Niewiadomia do najmłodszego syna Stanisława. Po wybudowaniu przez niego domu w Orzepowicach, seniorka rodu z synem i jego rodziną przeniosła się do tej właśnie dzielnicy. Pozostała dwójka dzieci mieszka trochę dalej - córka Ludmiła na Mazurach, a syn Antoni w Wałbrzychu. Jubilatka ma już też 7 wnucząt i 8 prawnucząt.
    Jeszcze rok temu sama robiła zakupy, pomagała w pracach domowych. W ostatnich miesiącach niestety pogorszył się jej stan zdrowia. Straciła niemal słuch, a i z pamięcią bywa różnie.
    Wciąż jednak lubi rodzinne spotkania i to urodzinowe sprawiło jej wielką radość. Ze swoimi krewnymi wzniosła też toast za swoje zdrowie i pomyślność. A zamiast tradycyjnego „Sto lat” zaśpiewano „Sto szesnaście lat”. Dlaczego? Bo tyle sobie zażyczyła jubilatka, wiedząc o tym, że rekordzista przeżył 115 lat.


Zdjęcie: Janusz Rzymanek (Studio Filmowe Wideo Art)