Rybniczanka w kraju kobry i skorpiona. Do Polski przywiozła pokorę, szacunek i ogromną miłość do Indii

Może to dziwnie zabrzmi, ale miałaś jakieś problemy ze świętymi zwierzętami? Myśląc o Indiach od razu pojawiają się nam przed oczami krowy. Czy faktycznie Hindusi podchodzą do zwierząt w szczególny sposób?

Wg tradycji indyjskiej krowa była pierwszym zwierzęciem. W mitologii była grupa bogów i demonów. Podczas kreowania świata, krowa wyłoniła się podczas ubijania mlecznego oceanu. Ona jest namaszczona szczególnym znaczeniem. Jest jak matka, daje mleko. Z tego powodu powinieneś ją szanować, nie zabijać czy spożywać jej mięsa.

Ale uwaga, nie w każdym stanie tak jest. W stanie Gujarat, gdzie urodził się Gandhi, jest absolutny zakaz zabijania krów. Na południu już mięso kupisz. Jest wiele zasad uboju krów. Jest rozróżnienie pomiędzy krową a bawołem. Każdy stan ma inne podejście do tematu.

Bardzo duża część społeczeństwa to wegetarianie i weganie. Hinduiści wyznają zasadę Ahimsy (z sanskrytu niekrzywdzenie). Dżiniści, buddyści, czy niektórzy hinduiści mają również określone diety, które nie zezwalają im na spożywanie mięsa, czy produktów pochodzenia zwierzęcego.

Jeśli chodzi o psy, niestety ze względu na kulturę są uważane za nieczyste. Odczuwalna jest niechęć ze strony niektórych hinduistów i muzułmanów - wynika to z ich tradycji oraz przeświadczenia o ich nieczystości. Poza tradycyjnym społeczeństwem wzrasta trend do posiadania zwierząt domowych - tutaj bez względu na religię, czy tradycję Hindusi (głównie z klasy średniej i wyższej) kupują rasowe psy. Przejmowany jest styl życia zachodniego, co wynika z procesu globalizacji.

Podobnie jest z trzodą chlewną- wieprzowina jest haram, czyli zakazana do spożycia przez muzułmanów.

W Indiach mamy zresztą wiele religii, wszystkie możliwe na świecie skumulowane w jednym olbrzymim kraju. Są hinduiści, muzułmanie, chrześcijanie, sikhowie, buddyści, parsowie, żydzi. Potrafią żyć ze sobą, konfliktów nie widać. Tam każdy zna swoje miejsce. Świątynie egzystują obok siebie. Ci ludzie się wspierają. Chodziłam do każdej świątyni, byłam zawsze mile widziana.

Do Polski dopływały informacje o aktach agresji w stosunku do kobiet. Mówimy tu przede wszystkim o gwałtach. Czy to faktycznie problem, czy temat rozdmuchany?

Europejskie media pokazują Indie z najczarniej strony. Nie przeczę, że dzieją się tam takie rzeczy, ale też trzeba pamiętać o tym, że powinniśmy porównywać ilość tych sytuacji do tego, jak to wygląda w Europie. Zapominamy, że Indie to olbrzymi teren z mnóstwem ludzi. Byłam w Indiach długo, podróżowałam sama, z przyjaciółmi. Nic się nie stało. W Indiach trzeba mieć mądrość uliczną, wiedzieć gdzie i kiedy iść, trzeba wiedzieć, jak się ubrać, żeby czuć się komfortowo. Nie chcę tutaj użyć określenia, że kobiety prowokują. Jasno twierdzę, że społeczeństwo męskie musi się zmienić.

Jasne, że trzeba uważać, ale to się też tyczy Polski, Europy, innych krajów. Krzywda może się zdarzyć wszędzie. Co ciekawe, w Indiach rośnie liczba kobiet w służbach. Wspierają się nawzajem i rośnie komfort ewentualnych pokrzywdzonych.

Ten temat na pewno wiąże Rybnik i New Delhi – smog.

Oj tak! Pamiętam, jak na drugim semestrze widziałam święto Diwali- święto światła ku czci bogini Lakszmi. Wiązało się ono z wystrzeleniem fajerwerków. Łatwo sobie wyobrazić jak dużo poleciało ich w powietrze. Święto Diwali zbiega się z czasem niskich temperatur. Zaczyna się tworzyć zawiesina, ale nie z kominów jak w Polsce. Za smog odpowiadają pojazdy, wypalanie traw, palenie śmieci. Prędkość wiatru zamiera. To wszystko się kumuluje w postaci obrzydliwej zawiesiny.

Pewnego rana obudziłam się w hostelu. Dwa metry i nic nie widziałam dalej w pokoju. Myślałam, że jest pożar, poszłam na korytarz, a tam mleko, nic nie było widać. Koleżanka ostrzegła, że jest alarm, że jest złe powietrze. Mimo to wyszłam na zewnątrz. Zrobiło mi się tak niedobrze, że musiałam wrócić. Pozamykałam okna, włączyłam wiatraki. To był taki problem, że na tydzień zamknięto szkołę.

Pojawiły się jakieś problemy zdrowotne?

Zaczyna cię szczypać cała skóra, irytujesz się. Cały czas miałam podrażnione migdałki. Każdy miał ten problem. Indie idą w kierunku technologii oraz rozwiązań, które mogą pomóc rozwiązać problem. Np. w Diwali zakazano strzelania fajerwerkami.

Kończąc naszą rozmowę, ile czasu spędziłaś w Indiach?

Trochę energii i życia poświęciłam (śmiech). Łącznie będzie już z 4 lata. Odkrywam cały czas ten kraj. Mimo ciężkiego początku na studiach, uważam tamten czas za najlepszą przygodę swojego życia i bez zastanowienia powtórzyłabym go.

Sandrę Malgrab możecie obserwować na Instagramie, gdzie dzieli się swoimi przeżyciami i zdjęciami z Indii.