Metropolia GZM rezygnuje z wodoru i autobusów z obawy o koszty. Rybnik idzie do przodu. Co na to KMR?

Metropolia GZM miała inwestować w wodór. Nie zainwestuje

Zakup paliwa jest elementem projektu realizowanego przez Górnośląsko-Zagłębiowską Metropolię. Ma on na celu upowszechnianie wodoru jako paliwa dla komunikacji miejskiej. Jest to zarazem element wdrażania strategii bezemisyjnego transportu publicznego - zapewniała GZM przy okazji marcowego przetargu.

Zamówienie podstawowe obejmowało 20 pojazdów, a prawo opcji - 10 kolejnych. Chodziło o autobusy 12-metrowe z systemem ładowania i obsługą gwarancyjną. ańcu, które w całości należy do GZM (10 pojazdów).

Koszt projektu zakupu autobusów wodorowych szacowano pierwotnie na ponad 110 mln zł, z czego 81 mln zł miało pochodzić z dotacji Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na początku kwietnia otwarto oferty w przetargu na dostawę autobusów, którego budżet określono na 116,5 mln zł (w tym na prawo opcji 38,8 mln zł). Solaris zaproponował łączną cenę zamówienia podstawowego 129,9 mln zł, PAK-PCE 120,4 mln zł, a Arthur Bus 149,7 mln zł.

Jak podaje PAP, Metropolia sygnalizuje jednocześnie rozmowy z NFOŚiGW nt. przeniesienia dotacji z zakupu autobusów wodorowych na pojazdy elektryczne.

Duży gracz zrezygnował, Rybnik zostaje. Czy spółka ma obawy o koszty?

Tymczasem w woj. śląskim projekt oparcia części przewozów autobusowych o wodór realizuje już Rybnik, który również współfinansuje zakup ze środków programu NFOŚiGW.

Umowa na zakup 20 autobusów elektrycznych zasilanych wodorem została podpisana pod koniec marca tego roku. Dostarczyła je spółka należąca do grupy Polsat – PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy. Ta sama spółka wybudowała stację do tankowania paliwa wodorowego.

Czy w opisywanym powyżej kontekście Komunikacja Miejska Rybnik nie obawia się kosztów eksploatacji autobusów wodorowych? Czy rybnicka spółka nie ma obaw odnośnie zbyt dużego ryzyka, które niesie przejście na ten model napędu? Otrzymaliśmy odpowiedź od Łukasza Kosobuckiego, prezesa KMR:

W przypadku przetargu na dostawę wodoru dla Metropolii zwrócić należy uwagę na jego cenę - w Rybniku otrzymaliśmy brutto 69 zł/kg, natomiast w Metropolii były to następujące ceny: dla PKMu Katowice: 117 z/kg, w PKM Tychy 107 zł/kg, a dla PKMu Świerklaniec 109 zł/kg, a więc o prawie 70% wyższe. Były to ceny na 5 lat. Nasz przetarg obejmował cenę maksymalnie przez 9 miesięcy, a więc po 9 miesiącach otrzymamy nową cenę. Taki sposób kontraktowania zapewnił nam minimalizację ryzyka związanego ze wskaźnikami waloryzacyjnymi, które dla wodoru są dziś trudne do określenia. Dodać również należy, że cena autobusów różniła się znacznie - bez dotacji oferta dla Rybnika wynosiła 3,3 mln zł brutto za 1 autobus, natomiast w Metropolii ponad 4 mln zł brutto za 1 autobus.

 

Moim zdaniem sam planowany sposób eksploatacji autobusów też powodował podwyższenie kosztów całego projektu: 3 zajezdnie, a więc 3 różne punkty eksploatacji i być może 3 różne punkty tankowania. Warto dodać, że autobusy planowano eksploatować m.in. na linii, która cechowała się wysoką prędkością komunikacyjną (50 km/h), co dla autobusów tego typu byłoby niekorzystne (zwykłe linie miejskie to maksymalnie 22 km/h). Pojazdy tego typu najmniej zużywają energii elektrycznej (to autobus posiadający silnik elektryczny) w ruchu miejskim. A więc podsumowując akurat w tym przypadku dobrze się stało, bo przy takich warunkach to rzeczywiście nie wypada dobrze. Natomiast warto powiedzieć, że pierwszy z 25 autobus wodorowych ruszył w ostatnią sobotę w Poznaniu, a we Włoszech zamówionych jest już kilkaset autobusów wodorowych.

Co Wy o tym sądzicie?