Depresja to choroba! To była ważna dyskusja specjalistów

Depresja u młodzieży i dzieci nie jest zwykłym smutkiem, który jest normalną reakcją na przykre zdarzenia. Depresja jest chorobą, która utrudnia bądź uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie i codzienną aktywność. Depresja nierozpoznana, nieleczona lub lekceważona może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Młoda osoba w depresji wymaga kompetentnego wsparcia – podkreślali wagę tematu organizatorzy konferencji, która odbyła się w auli Akademii Ekonomicznej na rybnickim kampusie.

„Cztery pory roku bądź ze mną”, to cykl spotkań organizowanych przez UM Rybnika, Fundację "mAli wspaniali" oraz WSS nr 3 w Rybniku. Celem konferencji jest szczegółowe zaznajomienie z praktycznymi aspektami poruszanych tematów, a w ramach projektu odbędą się cztery cykle spotkań — na każdą porę roku.

- Konferencja jest kierowana do pedagogów, psychologów, nauczycieli placówek, które mają kontakt z dziećmi. Naszym zamysłem jest przekazanie informacji jak z wyłapać początki depresji i jak rozmawiać z dziećmi, z młodzieżą, by w odpowiednim momencie móc zareagować. To jest pierwszy cykl, ponieważ jak sama nazwa wskazuje "Cztery pory roku", będą odpowiadały czterem cyklom, a każdy będzie poruszał inny temat. Wiosna — depresja, lato — dysforia płciowa, jesień — uzależnienia, a zima — to będzie moduł poświęcony rodzicom, którym chcemy dać wskazówki jak rozmawiać z dzieckiem w różnym wieku — mówi Katarzyna Grycman-Wierczorek, współorganizatorka konferencji, członek zarządu Fundacji "mAli wspaniali".

Depresja jest problemem, depresja jest chorobą. Ważne, aby o tym mówić i edukować nie tylko młodzież, rodziców, ale wszystkich wokół. Statystyki pokazują, że nawet 20% młodzieży boryka się z depresją, która w 1% dotyka również dzieci przedszkolne — mówili organizatorzy cyklu konferencji "Cztery pory roku", której pierwszym tematem była właśnie depresja wśród dzieci i młodzieży.

- Problem rzeczywiście jest i musimy o nim rozmawiać. Ja jestem na konferencji w podwójnej roli, ponieważ jako dyrektorka Przedszkola nr 42 w Rybniku, a z drugiej strony jako członek zarządu mAli Wspaniali, gdzie wspieramy oddział pediatrii dziecięcej WSS nr 3 w Rybniku i mamy styczność z dziećmi dysfunkcyjnymi, które chorują na depresję. Bardzo często, gdy pracowałam jako nauczyciel w szkole ponadgimnazjalnej, mam wrażenie, że depresję wówczas traktowało się jak fanaberię. Mówiono młodzieży: "Weź się w garść", "Idź do lasu, pospaceruj, to ci przejdzie". Depresja jednak jest chorobą i należy ja leczyć, tak samo, jak grypę, czy anginę. Byłam zaskoczona, że nawet dzieci w wieku przedszkolnym chorują na depresję. Jest to co prawda 1%, ale nie myślałam, że u dzieci w tym wieku spotykamy się z tą chorobą, a jednak — mówi Katarzyna Grycman-Wierczorek.

- Najważniejsze, to nie lekceważyć. Po drugie, to diagnozować, a po trzecie — leczyć. Rodzice dzieci z depresją boją się leczyć, boją się leków, antydepresantów. Depresja musi być leczona, a antydepresanty nie uzależniają. To musi wybrzmieć — dodaje.

Depresja u młodzieży i dzieci nie powinna być mylona ze smutkiem – zwykłą reakcją na przykre zdarzenia. Depresja jest chorobą, utrudniającą bądź uniemożliwiającą prawidłowe funkcjonowanie. Depresja nierozpoznana, nieleczona lub lekceważona może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Młoda osoba w depresji wymaga kompetentnego wsparcia.

Objawy depresji są bardzo różne w różnym wieku. Najważniejsze, by nie bagatelizować problemów i zachowań sygnalizowanych przez dziecko.

- U małych dzieci mogą to być skargi somatyczne, bóle brzuszka, bóle głowy, płaczliwość, mimowolne moczenie. U nastolatka pojawiają się bardziej typowe objawy, ale nie zawsze jest to obniżenie nastroju. Może występować zmienność tego nastroju, czy drażliwość, a z drugiej strony może być wycofany i zamykać się w sobie — mówiła Ksymena Urbanek, lekarz psychiatra dzieci i młodzieży.

Jak podkreślała w swoim wykładzie lekarka, są pewne "szablonowe" błędy w komunikacji, które popełniają pedagodzy, czy rodzice, a które bardzo negatywnie wpływają na dziecko. Wymieniając przykłady czego człowiek z depresją, niezależnie od wieku, nie powinien usłyszeć od drogiego człowieka, a jak rozmawiać, by okazywać wparcie.

Czego NIE MÓWIĆ:

• Za moich czasów nie było żadnej depresji.
• Nie jest źle, inni mają gorzej
• Weź się w garść.
• Ogarnij się wreszcie
• No już nie płacz.
• Masz wszystko, a ciągle coś ci się nie podoba.
• Jestem zmęczona/-y i nie mam czasu na twoje fochy.
• Weź się do roboty, to ci przejdzie.
• Nie gadaj głupot, weź się za naukę.

Co MÓWIĆ:

• Widzę, że cierpisz. Chciałabym ci jakoś pomóc. Porozmawiaj ze mną.
• Nawet jeśli nie do końca to rozumiem, możemy pogadać.
• Wiem, że to z czym się mierzysz, jest bardzo trudne.
• Pamiętaj, że jesteś dla mnie bardzo ważny.
• Widzę, że masz kryzys i chciałabym ci towarzyszyć w jego przezwyciężaniu.
• Pamiętaj, że zawsze możesz do mnie zadzwonić.

Każdy, kto ma na co dzień kontakt z dziećmi, czy młodzieżą, niezależnie czy to w życiu prywatnym, czy zawodowym, musi pamiętać o podstawowych zasadach - nie lekceważyć, rozmawiać i reagować. Depresja to choroba, którą trzeba leczyć!