Co świętujemy?

Święta Wielkanocne wiążą się z żydowską Paschą. W czasie liturgii paschalnej wspomina się wyjście Izraelitów z niewoli w Egipcie. Wyjście to poprzedziło rytualne spożycie baranka paschalnego. Chrześcijanie wierzą, że Chrystus, kiedy spożywał ostatnią wieczerzę paschalną, wypełnił symbole starotestamentowe i że to On stał się Barankiem Paschalnym.

Święte Triduum Paschalne (z łac. triduum – Święte Trzy Dni) jest to uroczysta celebracja Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Rozpoczyna się wieczorną mszą w Wielki Czwartek, a kończy nieszporami w Niedzielę Wielkanocną.

Triduum Paschalne jest częścią Wielkiego Tygodnia:

Wielki Czwartek to dzień, w którym odbywa się uroczysta msza, tzw. Krzyżma świętego. Święci się wówczas oleje chorych, krzyżma świętego oraz olej katechumenów. Wieczorem mszą świętą Wieczerzy Pańskiej rozpoczynają się obchody Triduum Paschalnego. Jest ona wspomnieniem Ostatniej Wieczerzy, w czasie której Chrystus ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina swoje ciało i swoją krew. Ma ona szczególne znaczenie dla kapłanów. Nawiązuje bowiem do ustanowionego przez Chrystusa w czasie ostatniej wieczerzy sakramentu kapłaństwa i eucharystii. Na zakończenie mszy w uroczystej procesji Najświętszy Sakrament przenosi się do ciemnicy, która ma przypomnieć uwięzienie Chrystusa po zdradzie Judasza.

Wielki Piątek to dzień, w którym nie odprawia się mszy świętej. Jest to dzień powagi, skupienia i postu, w którym szczególnie czci się drzewo krzyża. Po raz ostatni odprawiana jest Droga Krzyżowa. Najważniejszymi momentami tego dnia są liturgia na cześć Męki Pańskiej i Adoracja Krzyża.

Wielka Sobota to czas ciszy, skupienia i czuwania przy Grobie Pańskim. Nie odprawia się w tym dniu żadnych obrzędów liturgicznych. Formalnie Wielka Sobota nie ma swojego nabożeństwa, a Liturgia Wigilii Paschalnej należy już do Niedzieli Zmartwychwstania.

W Niedzielę Wielkanocną świętujemy zmartwychwstanie Chrystusa. Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w roku. Rozpoczyna się najwcześniej po sobotnim zmroku, a kończy najpóźniej przed świtem Niedzieli. Przed kościołem kapłan święci ogień, od którego odpala się paschał – jest to symbol Chrystusa. Na świecy paschalnej kapłan kreśli krzyż i litery: Α (alfa) i Ω (omega). Jest to symbol oznaczający, że Bóg jest Stwórcą i Panem całego świata. Na paschale kapłan pisze bieżącą datę, chcąc podkreślić, że Chrystus przechodzi od punktu alfa (od stworzenia świata) do punktu omega (końca świata) historii zbawienia. Ponadto kapłan wbija w paschał pięć gwoździ (gron) symbolizujących pięć ran Chrystusa. Światło świecy paschalnej odwołuje się do Chrystusa, który rozprasza mroki ludzkiego życia, nadając mu sens. Jest to także nawiązanie do stworzenia świata, kiedy w mrokach ciemności rozbłysła światłość. Ceremonię kończy uroczysta procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem. Rozpoczyna się przy Grobie Pańskim, przy którym ksiądz śpiewem oznajmia zmartwychwstanie Chrystusa. Następnie, niosąc monstrancję z hostią, kapłan prowadzi procesję dookoła kościoła. Dzwony oznajmiają zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Po powrocie do kościoła odśpiewuje się uroczysty Hymn Te Deum. Kapłan przewiesza stułę z krzyża procesyjnego na krzyż ołtarzowy. Następuje błogosławieństwo Przenajświętszym Sakramentem, a wraz z nieszporami kończą się obchody Triduum Paschalnego.

Zobacz listę rybnickich kościółów katolickich >>

Przeczytaj wywiad z ks. Mirosławem Sikorą - proboszczem Ewangelicko – Augsburskiej Parafii w Rybniku >>