Autyzm to wielobarwność. Dzieci wzniosły niebieskie balony (zdjęcia)

Czym jest autyzm? Dlaczego ujawnia się u tak wielu osób? W jaki sposób można go zahamować? Nad tym głowią się największe umysły na naszym świecie. Jak na razie – bezskutecznie. Takich pytań nie zadają sobie osoby dotknięte autyzmem, które postanowiły wyrazić swoją radość na boisku SP nr 7 przy ul. Piasta w Rybniku. Dzieci miały ze sobą niebieskie balony, jako symbol autyzmu. Pomaszerowały naokoło boiska, a także ustawiły się do wspólnego zdjęcia. Pod koniec zabawy czekały na nie lody.

O autyzmie rozmawiamy z nauczycielami placówki.

Dla mnie autyzm to przede wszystkim wielobarwność. Czy to dysfunkcja? Powiedziałabym raczej, że urozmaicenie rozwojowe. Autyzm ma wiele obliczy, wiele twarzy. To zespół cech w samej psychice ludzkiej, emocjonalności i związane z nimi deficyty – wyjaśnia Martyna Fros.

Autystycy przede wszystkim nie lubią zmian, działają wg określonego schematu. Przyjęło się stwierdzenie, że nie nawiązują kontaktu wzrokowego, żyją we własnym świecie nie reagując na otoczenie. Z trudem przychodzi im też zrozumienie żartów. Sytuacje nowe, gwałtowne powodują u nich rozdrażnienie lub nawet stres i lęk. Symptomów jest więcej, ale ważne jest jedno – autyzm to nie choroba, a więc osoba autystyczna nie cierpi z powodu tej przypadłości. Cierpienie może pojawić się ze względu na niezrozumienie społeczne.

Z drugiej strony są autystycy wybitni w swojej dziedzinie.

Mamy tutaj fanatyków matematycznych, dzieci piękne malujące i recytujące. Jakie by one nie były przejawy spektrum autyzmu, musimy podejść do dziecka w odpowiedni sposób. Potrzebna jest cierpliwość, wyrozumiałość, ale i dawanie szans na usamodzielnienie się – dodaje Martyna Fros.

Nauczycielka zauważa też, że każdy z nas ma coś z autystyka – w mniejszym lub większym stopniu. Dlatego tak ważna jest akceptacja osób odmiennych w społeczeństwie.

Z kolei zdaniem Joanny Kańczok, wychowawcy klasy autystycznej, od 14 lat prowadzącej rewalidację z dziećmi autystycznymi, autyzm to „myślenie inaczej”.

To inne postrzeganie świata – nadmiernie wszystkimi zmysłami albo przeciwnie, gdy zmysły są wyłączone. Do tej pory nie stwierdzono jednoznacznie, co jest przyczyną autyzmu. Najpierw przyczyny szukano w genetyce, potem mówiono, że powód tkwi w skażonym środowisku - powietrza, pokarmie, wodzie, z którego powodu mogą pojawić się aberracje genetyczne. Nie ma jednoznacznych dowodów, natomiast musi być jakiś gen, który aktywizuje autyzm – wyjaśnia.

U niektórych dzieci niepełnosprawność zauważa się już od najmłodszych lat.

Chodzi o brak kontaktu wzrokowego, odmowę przyjmowania pokarmów, lęk przed nowościami. Niektóre dzieci te zachowania pokazują ciut później. Rodzice zauważają, że nagle dziecko przestało reagować tak, jak do tej pory. To jest zagadka 21 wieku – zauważa Joanna Kańczok.

Co istotne, pojawia się coraz więcej przypadków dzieci z autyzmem lub spektrum autyzmu.

To wynika ze świadomości rodziców, częstych badań, obserwacji nauczycieli. Kiedyś tego nie było, mówiło się: „wyrośnie z tego” lub „jest niegrzeczny”. Teraz świadomość społeczna wzrasta. Ważne jest to, by specjaliści i rodzice współpracowali ze sobą. Niezbędna jest więc praca w domu. Musimy wymieniać się informacjami i przygotować dzieci na przyszłość – słyszmy.

To istotne. Rodzice dziecka autystycznego zadają sobie nie raz pytanie, „czy poradzi sobie po naszej śmierci?”

To jest problem, co zrobić z dalej z nimi, rynek pracy dla autystyków jest nikły. Mamy w Rybniku ośrodki przy ul. Kościuszki i w Niedobczycach, przyjmują dzieci i wykonują wspaniałą pracę terapeutyczną. Kłopot w zbyt małej liczbie miejsc – zaznacza nasza rozmówczyni.

Każdy z nas ma coś autystyka - zgadzacie się z tym twierdzeniem?