Teatr Kwestia Gustu z Rybnika: zagłosuj na „Stację Niepodległość”!

W Internetowym Przeglądzie Uczniowskich Zespołów Teatralnych w ramach Internetowego Teatru TVP dla szkół znalazł się spektakl „Stacja Niepodległość” Teatru Kwestia Gustu z I Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Śląskich w Rybniku pod kierownictwem Izabeli Karwot.

Na spektakl „Stacja Niepodległość” możecie głosować na stronie http://iteatr.tvp.pl/20514112/glosowanie 

Głosowanie potrwa do 11 marca.

Teatr Kwestia Gustu - „Stacja Niepodległość”

Reżyseria: Izabela Karwot
Asystent reżysera: Zofia Paszenda
Scenariusz: Izabela Karwot, Zofia Paszenda, zespół teatralny „Kwestia Gustu”
Muzyka: Tomasz Manderla
Choreografia marszu harcerzy: Wojciech Chowaniec
Światło: Tomasz Paszenda

Obsada: Ewa Fojcik, Aleksandra Gruszka, Vanessa Guzy, Paulina Konkol, Natalia Kwitek, Mateusz Mrukwa, Mateusz Nowak, Anna Pacak, Wiktoria Radecka, Szymon Rosiński, Agnieszka Schuschke, Zuzanna Stuchły, Mateusz Suchan, Maria Tchorz, Julia Zaraś, Klaudia Zięba, Jakub Bartoszek, Karol Bociek

Zobacz spektakl na stronie: http://www.iteatr.tvp.pl/

Myśl przewodnia spektaklu, to pytanie: „Co to jest wolność i niepodległość?”

Pojęcia te, jak wiemy, są już wyświechtane, obiegowe i na tyle sztampowe, że jakby nie przystają do teatru. Ale jednak. Reżyserka przerobiła go na żywą tkankę współczesnego życia i materię teatralną, nadającą się do stworzenia nowego widowiska. Młodzież, by nie popaść w dosłowności, stara się improwizować na temat własnej wolności i niepodległości wykorzystując żołnierski, kolokwialny język, rytm i symbolikę, języki okupantów i tradycyjne marsze wojskowe.

Odpowiedź na główne pytanie ukazuje cykl 9 etiud-obrazów polskiej historii od lat 20-tych XX w. aż do współczesnych czasów. Walka o niepodległość Polski z okupantami niemieckim i rosyjskim (radzieckim) aż do wybuchu „Solidarności” stała się okazją do zdefiniowania własnej i wspólnej wolności i niepodległości w dzisiejszej wolnej Polsce.

Jedna z aktorek mówi: „Moja wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka”. Inni odważnie deklamują: wolność to wspólnota, odwaga, tolerancja, wartość, radość, własne poglądy…, itp. Czy to zbyt majestatyczne i patetyczne? Poglądy takie są, krótkie jak hasła i wyraźne jak dom z dymkiem ulatującym z komina. Lepiej przyjść i zasiąść w fotelu bezpieczeństwa, suwerenności, autonomii, pamięci, bez stresu jak się da. I samemu zobaczyć, co to jest ta nasza obecna niepodległość i jak ją ulepszyć.

[tekst na podstawie recenzji Mariana Lecha Bednarka]