Van Gogh po raz 15.

Fot. archiwum

Finisażowi towarzyszyć będzie happening na pograniczu sztuki video i działań performatywnych. Początek 24 listopada o godz. 18.00. Wstęp wolny.

A oto refleksja Mariana Bednarka - komisarza wystawy na temat Ogólnopolskiego Konkursu Sztuki im. Vincenta van Gogha:

Co się zdarzy, co się zdarzyło,

czyli 15 lat konkursu im. Vincenta van Gogha.

Każdy, kto kiedyś przyniósł prace na konkurs, chciał się w coś wpakować, zapomnieć na chwilę o sobie, utopić się w Innych, by odświeżyć swoją paletę, naostrzyć piórko myśli, słowem, przewietrzyć się, czegoś nauczyć. Przez 15 lat, jak to obserwuję, jedni to robią lepiej, inni gorzej. Ale nie o to chodzi, ważne że można czerpać inspirację, a ten konkurs ją właśnie daje. Pojawiają się wciąż nowe twarze, a w tym nowe talenty. I to jest dobre. Dialog trwa, ścierają się szkoły i środowiska (łódzkie, poznańskie, krakowskie, śląskie ), a także pojedynczy twórcy z Pomorza, z Warszawy, z Syberii (Rosja) , z Anglii i z Niemiec. Nie wiem czego można spodziewać się po konkursie jako samym mechanizmie dawania pieniędzy, że się tak trochę retorycznie wyrażę, bo dzisiejsze czasy do tego skłaniają, ale po spotkaniu kilkudziesięciu twórców z różnych środowisk i z różnym doświadczeniem, można. Nagrody, rzecz jasna, zaostrzają apetyt i w jakimś sensie mobilizują do pracy, ale to chyba oczywistym jest, że same w sobie nie mogą być inspiracją twórczą. I mimo że czynnik ekonomiczny jest ważny, będę nadal upierał się przy poglądzie - że sztuka jest pozaczasowa, i tak należy ją traktować. A konkurs ten, jak zauważyli wszyscy zainteresowani, po 15 latach wyłonił już pewną czołówkę i ustabilizował tak zwaną pozycję wielu twórców. Ale na szczęście pojawiają się nowi laureaci, i niech tak zostanie. To dowodzi, że konkurs jest nadal otwarty. Pozostaje tylko bardziej nakręcić sprężynkę jego lansowania i zwiększyć pulę nagród, by zachęcić do udziału tych twórców z odległych stron kraju, a także z zagranicy, gdzie koszta dostarczenia pracy i samego przyjazdu na wystawę mają często decydujące znaczenie. Oby to się udało. I oby sztuka kwitła nadal...

 

Marian Bednarek