Miałem łzy w oczach...

Choć dziś świeżo upieczony medalista olimpijski jest zawodnikiem Dynamitu Chorzów, to dla sportu odkrył go w Ryfamie Rybnik Serafin Janik. Co czuł pierwszy trener Sikory kiedy oglądał jego występ przed telewizorem? - Kiedy Tomek dobiegał do mety o mało się nie popłakałem ze szczęścia. Ten chłopak zasłużył taki sukces – mówi Janik.

Janik podkreśla, że od najmłodszych lat Sikora miał predyspozycje do uprawiania biathlonu. - Zawsze był bardzo spokojny, dobrze strzelał. W pewnym momencie brakowało u nas w klubie pieniędzy. Tomek był zniechęcony. Podtrzymywałem go na duchu, a finansowo wspomogli rodzice. Nie załamał się i trenował dalej – wspomina pierwszy trener Sikory.

Wytrwałość Sikory przyniosła owoce. W 1993 roku pod kierunkiem Serafina Janika zawodnik zdobył tytuł wicemistrza świata juniorów. W 1995 roku we włoskiej Anterselvie został mistrzem świata w biegu na 20 km. W 1997 roku w niemieckim Oberhofie również na 20 km wywalczył srebrny medal. Podczas zakończonych niedawno zimowych igrzysk olimpijskich w Turynie Tomasz Sikora zajął II miejsce w biegu na 15 km ze startu wspólnego.

Który sukces ważniejszy – mistrzostwo świata i czy wicemistrzostwo olimpijskie? - Myślę, że dla Tomka, jak i kibiców medal olimpijski ma większą wartość. Olimpiada to impreza odbywająca się co 4 lata i znacznie trudniej odnieść sukces niż w mistrzostwach świata – mówi Serafin Janik.

Wacław Wrana