IV LO: Goście z zagranicy

Wizyta była skutkiem realizacji międzynarodowego projektu edukacyjnego Comenius, którym na terenie Polski, z wyjątkową sprawnością, zarządzała Katarzyna Siwczak. Zanim jednak doszło do spotkania młodzieży i nauczycieli w Rybniku, kilkuosobowe grupy uczniów były zmuszone do intensywnego używania języka angielskiego, co wynikało z konieczności brania udziału w pracach na platformie internetowej e-Twinning. Wysiłek uczniów sprowadzał się do co miesięcznej realizacji różnorakich, pomniejszych projektów, realizowanych w formie elektronicznej. I tak na przykład podopieczni rybnickich nauczycieli zamieścili angielskie teksty z wykreowanymi przez siebie legendami, dokonali multimedialnej prezentacji miasta, opisywali miejscowe tradycje i mentalność.

W międzynarodowych wymianach młodzieży najważniejszy jest jednak bezpośredni kontakt, do którego doszło 28 lutego, kiedy na lotnisku w Pyrzowicach pojawiła się grupa portugalska; bułgarska i włoska dotarły do Polski dzień później. 2 marca odbyły się wspólne zajęcia integracyjne młodzieży przeprowadzone przez nauczycieli IV LO w Rybniku. Oprócz tego każda grupa prezentowała swój kraj. Zajęcia były dobra szansą na wzajemne poznanie się i szlifowanie języka angielskiego. Później uczniowie z odległych zakątków Europy poznali część tajemnic kopalni „Chwałowice”, co było okazją do zburzenia niejednego stereotypu o wykorzystaniu mało finezyjnej techniki w przemyśle wydobywczym. Równie zaskakujące dla cudzoziemców były występy rybnickiego zespołu tańca „Przygoda”. Jego tancerze udowodnili, że scena może być źródłem generowania energii płynącej z folkloru, który może poruszyć  całą widownię.

Następne dni wiązały się z licznymi wyjazdami; do muzeum chleba w Radzionkowie, kopalni soli w Wieliczce, Krakowa i Oświęcimia. Polska jest dla cudzoziemców krajem wyjątkowo atrakcyjnym i niezbyt znanym. Wszyscy byli pod wrażeniem piękna krakowskiej architektury lecz również czystości Rybnika, jego pięknych ulic, bogatych witryn sklepowych, dobrych samochodów i elegancko ubranych ludzi. Cudzoziemcy nie spodziewali się takiego widoku, przyjechali z innymi wyobrażeniami o których dawno już zapomnieli.

Nie zajęcia szkolne jednak, ani nasze miasta, czy dobre samochody okazują się być naszym największym atutem. Włosi i Portugalczycy prawie wcale nie znają naszej historii i bohaterów, za wyjątkiem naszego papieża. Kiedy dowiedzieli się o dwu okupacjach jakich doświadczyliśmy, ruchu oporu, tajnym nauczaniu, powstaniu warszawskim czy Solidarności byli pod wielkim wrażeniem naszej siły przetrwania. Zachwycali się naszą kuchnią, gościnnością , poczuciem humoru. Większość włoskich, portugalskich i bułgarskich uczniów nie chciała wracać do domu, mimo że pogoda w Polsce była wtedy paskudna, a nad Adriatykiem i w Portugalii lazur morza niczym niezmącony. Trzeba dodać, że wymiana międzynarodowa nie mogłaby się odbyć bez wysiłku i dobrej woli rodziców uczniów IV LO, którzy byli jednym z wyjątkowo wartościowych filarów całego przedsięwzięcia.

W drodze powrotnej, 7 marca, poprzedzonej powszechnym, godzinnym płaczem, ocieraniem łez i zapewnieniami o dozgonnej wierności, cudzoziemcy zabierali ze sobą nade wszystko prince polo, drożdżowe kołoczyki z Rybnika i…polski chleb. Podobno lepszego nie ma na świecie.  

Po dwóch dniach w skrzynce e-mailowej IV LO w Rybniku pojawił się list z Sycylii o takiej oto  treści:

Drodzy przyjaciele.

Nie mamy słów by wyrazić naszą wdzięczność wobec was. Teraz wiemy dlaczego papież Jan Paweł II był taki niezwykły - pełen  godności, wielkiego serca  i hojności. Cały czas, my nauczyciele i uczniowie,  cieszymy się  na samo  wspomnienie naszego pobytu w Rybniku. W drodze powrotnej nasi podopieczni nieustannie rozmawiali o waszym kraju i gościnności, planując waszą rewizytę. Dzięki, Dzięki, Dzięki za to że jesteście tak niezwykli.

Z wyrazami miłości Dody, Catering, Claudio i uczniowie.

P.S. Halina pamiętaj, że cały czas jestem gotowa do adopcji.

Zakończenie listu  wymaga komentarza. Jedna z Włoszek tak była zachwycona polskimi gospodarzami, że zgłosiła gotowość do bycia adoptowaną. Miłe. Kto nam wmówił, że jesteśmy jakimś obcym ciałem w Europie, które przeszkadza i ciągle musi dorastać? Co sprawiło, że część z nas w to uwierzyła?  Polska rzeczywistość, ludzka nade wszystko, jest lepsza niż nasze o niej czarne sny. Wake up from your nightmare and  take it easy.