Dwa Teatry jednego aktora

Teatr ten poprzez swą niemalże programową ,,psychodeliczność” połączoną z niewymuszoną, lecz zakładaną ,,offowością” doskonale wpisuje się w najnowsze i najmodniejsze trendy sztuki niezależnej. Eksponuje zarówno zjawisko szeroko rozumianej psychodelii jak i wciąż aktualnego offu.... W swych spektaklach i projektach teatralnych odwołuje się do różnych środków wyrazu i przekazu, łącząc w całość takie elementy jak: dramat, proza, poezja, luźne teksty, meta narracja, taniec, plastyka, ruch symboliczny, teatr ,,żywych obrazów”, muzyka, dźwięki i sztuki audiowizualne: interaktywne i multimedialne.

Reżyser teatru - Bartłomiej Piotrowski mówi że ,,teatr, który tworzymy, jest teatrem skierowanym do szerokiej publiczności, jednak ze względu na jego charakter oraz niekonwencjonalny repertuar, większość naszych widzów stanowią ludzie młodzi, z czego jesteśmy dumni, gdyż mamy przyjemność trafiać do najbardziej krytycznego i bezkompromisowego widz. Pozytywne opinie oraz stała, wysoka frekwencja utwierdzają nas w celowości naszych działań”.

Dwa spektakle tego wieczoru, reżyserowane przez Bartłomieja. Piotrowskiego ,, Benefis” i ,,Publiczność...” przedstawi jeden z czołowych aktorów tzw. sceny niezależnej, na stałe związany z krakowskim Teatrem Mist - Wojciech Michno. Bohaterem pierwszego spektaklu jest prowincjonalny aktor, który wyrzucony z teatru postanawia karierę wziąć w swoje ręce... Przekonany o własnej wartości i talencie, coraz bardziej rządny sławy, odgrywa przed publicznością fragmenty różnych przedstawień, których- według własnego mniemania – był gwiazdą... Przedstawienia, których fragmenty składają się na fabułę ,,Benefisu” wyreżyserował Stanisław Michno – aktor min Teatru ,,Cricot 2”. Akcja spektaklu ,,Publiczność” jest skonstruowana tak, że naturalnym partnerem występującego aktora jest...publiczność. Zgromadzeni na widowni widzowie są zarówno odbiorcami jak i współkreatorami przedstawionego świata. Partytura dramatyczna, a właściwie esej Petera Handke, jest w swoim założeniu przedmową redukującą do absurdu relację, która zachodzi między widzem i aktorem. Teatr jest bowiem tam gdzie między sceną a widownią, grającym a patrzącym powstaje jakakolwiek relacja czy stosunek: podziwu, zawiści, zachwytu, wrogości, itd...Teatr jest tam, gdzie działanie pana A wywołuje reakcję u pana B. ,,Publiczność „ jest i nie jest teatrem...Jest raczej przedmową do zabawy i powagi życia, przedmową do Waszych przyszłych wizyt w teatrze...

Stanisław Michno mówi o swoim teatrze: - To nie jest teatr inscenizacji i dekoracji, ale teatr życia wewnętrznego. Najcenniejsza dla nas jest możliwość pokazania pewnych etapów życia bohaterów i skłonienia publiczności, aby przeżywała to razem z nami.”.

Ósme spotkanie z cyklu Dwa Teatry odbędzie się 10 lutego o godzinie 18.00 w Klubie Energetyka. Wstęp na imprezę jest darmowy.