Paruszowiec rybnickim Nikiszowcem. A czemu nie?

Rozmawiając o dzielnicy Paruszowiec-Piaski nie sposób poruszyć na samym początku tematu zniszczonego zabytkowego dworca kolejowego. O tym obiekcie można by chyba napisać książkę.

Andrzej Oświecimski: coś w tym jest. W całej swojej dotychczasowej pracy jako samorządowca starałem się i nadal staram, aby obiekt dworca na Paruszowcu jako perełki architektonicznej został utrzymany, odrestaurowany i spełniał funkcję zabytku, pokazującym młodym pokoleniom jak to kiedyś ludziom żyło.

Kiedyś był tu duży obiekt – Huta Silesia, która zatrudniała 5 tys. pracowników. Spotykali się oni właśnie na tym dworcu – dojeżdżając do pracy z Bełku, Czerwionki-Leszczyn i innych okolicznych miejscowości. Obiekt żył, a potem czasy się zmieniły, zmienili się właściciele i dworzec został potraktowany po macoszemu. PKP też nie miał środków, by o niego zadbać.

Kiedy konserwator krajowy zdecydował o likwidacji obiektu to z prezydentem Adamem Fudalim stawaliśmy w obronie, nie pozwoliliśmy na jego zniszczenie. Chcieliśmy mieć pamiątkę tego, co kiedyś się działo w tej części Rybnika. Tu tętniło całe życie kulturalne – był dom kultury, lodowisko i basen.

Wiemy, kiedy ruszą długo zapowiadane prace remontowe?

Zanim odpowiem na pytanie, trzeba pamiętać, że dworzec jest zabytkiem. To oznacza, że podlega obostrzeniom konserwatora zabytków, a one zniechęcają inwestorów do działania – nie są oni przygotowani do tego typu remontów.

W ubiegłym roku mieliśmy pierwszy przetarg, jednak nie doszło do podpisania umowy ze względu na to, że wykonawca po prostu przestraszył się tych wymogów narzuconych przez konserwatora. Zapłacił karę i odstąpił.

Niedawno rozmawiałem PKP PKL – z panem dyrektorem Trojnarem. Powiedział, że szuka wykonawcy, tylko prosi by rozmawiać też z konserwatorem zabytków, żeby złagodzić obostrzenia. Jeżeli chodzi o PKP to już znalazło się trzech wykonawców, którzy czekają na podpisanie umowy.

Porozmawiałem więc z konserwatorem, zdradził mi, że będzie łagodnie do niektórych tematów podchodził, także do sprawy wykonaniu tego obiektu.

Dworzec na Paruszowcu ma szanse odżyć. Czy coś się zmieni w najbliższym jego otoczeniu?

Rzecz jasna dobrze by było, aby rozwijała komunikacja między dzielnicami: Paruszowiec-Północ. Chcemy zrobić przejście obok dworca – uruchomić ścieżkę rowerową, parking dla rowerów i samochodów tak, aby w szybki sposób przesiąść się z jednego środka transportu do pociągu.
Takie rzeczy robi się już na całym zachodzie, żeby zlikwidować zatłoczenie samochodowe w dużych miastach. Prezydent Kuczera zaakceptował moją propozycję.

Z innej beczki, bo już omówiliśmy temat dworca kolejowego: czy nie wydaje się Panu, że Paruszowiec nie był taką dzielnicą trochę zapomnianą przez władze miasta? A może było wprost przeciwnie?

W różnych czasach różnie to bywało. Jak przychodzi nowa władza, nie zadzieram z nią tylko staram się, aby zauważyła to, co jest potrzebne dla lokalnej społeczności. Przez tych 30 lat mojej pracy samorządowej dzielnica Paruszowiec-Piaski bardzo się zmieniła, staram się dalej, by te wszystkie okresy jej świetności powracały pomału i mieszkańcom żyło się dosyć przyjemnie.

Z jednej strony dzielnica nie narzeka na liczbę dużych firm – działa tutaj choćby Purmo czy Tenneco. Z drugiej jednak strony znajdujemy się na terenie byłego kąpieliska, z prawej strony widzimy staw. Aż się prosi, by zagospodarować cały ten obszar pod rekreację. Czy są plany, że kiedyś coś tu powstanie?

Tak, po pierwszym spotkaniu sprawozdawczo-wyborczym, prezydent wydał polecenie uporządkowania terenu, co już ma miejsce. Powstało pytanie: „co zrobić zamiast tego starego basenu?”. Padł pomysł, aby powstał skate park. Rozmawiałem z panem pełnomocnikiem Studentem i dowiedziałem się, że są już jakieś przymiarki co do tego. Jest nowy pracownik w wydziale architektury, który robi szkice, propozycje zagospodarowania obiektów opuszczonych, a zauważonych przez obecne władze.

Swego czasu przedstawiłem 5 koncepcji utworzenia lodowiska w niecce basenu, miałem już używane wyposażenie chłodnicze, ale zmieniła się władza, a koncepcje poszły na bok.

Jestem jednak cały czas zniesmaczony tym, że główne zakłady, które dotowały i uatrakcyjniały środowisko – czyli Huta Silesia, zakład mięsny czy mleczarnia zostały zlikwidowane. Powstało 3-pokoleniowe bezrobocie u młodych ludzi, którzy mieli tu sympatyczne zatrudnienie choć nie za duże pieniądze. Mieli za to pracę, inne zainteresowania i rozrywkę. Jednakże, to jest już przeszłość.

Skupmy się zatem na teraźniejszości. Po drugiej stronie stawu znajdują się błonia, jest pomysł aby zagospodarować te miejsce?

Oczywiście, we wrześniu będziemy agitowali całe społeczeństwo, aby głosowali w ramach budżetu obywatelskiego nad torem rolkowym na błoniach. To byłby 500-metrowy pas z oświetleniem i całą infrastrukturą.

Spokoju nie daje mi jeszcze ten staw, bo wygląda okazale i aż dziw, że nic się z nim nie robi.

Chwileczkę, jesteśmy blisko tamy, od której znajduje się zejście. Pan prezydent Kuczera z panem Studentem zaproponowali, aby w tym miejscu rozpoczynał się spływ kajakowy do zbiornika na elektrowni, a stamtąd do kolejki wąskotorowej w Rudach.

Co ciekawe, kiedyś miała tu iść obwodnica wschodnia, ale ten temat został zagłuszony drogą Pszczyna-Racibórz.

Czyli gdyby udało się to wszystko zrealizować, to wyszłoby całkiem ciekawe centrum rekreacyjne.

Liczę na to, że uda się zrealizować te zamiary. Martwię się tylko o to, by nie zmieniały się kierunki wraz ze zmianą władzy. Trzeba jednak sukcesywnie i powoli podchodzić do każdego tematu.

I to się chyba udaje, patrząc na to, że dzielnica prezentuje się ciekawie ze względu na rewitalizowane budynki, jak choćby ten na rogu Mikołowskiej i Przemysłowej.

Dzielnica stanowi taką enklawę, którą można wykorzystać do celów rekreacyjno-sportowych, odpoczynku. Marzy mi się, aby Paruszowiec stał się rybnickim Nikiszowcem. A czemu nie? Mamy tą samą materię zabytkową, podobną jak Katowice.

Dziękuję za rozmowę.