Zaduszki Jazzowe w DK Chwałowice

Zaduszki Jazzowe zostaną zorganizowane w DK Chwałowice w piątek 30 października o godz. 19:00. Wystąpi Coherence Quartet w składzie: Łukasz Kluczniak - saksofon, Marcin Lamch - kontrabas, Robert Jarmużek - piano, Grzegorz Masłowski - perkusja. Bilety normalne kosztują 15 zł, a ulgowe (uczniowie, studenci i emeryci) - 10 zł.

 

Po latach współtworzenia różnych projektów muzycznych z udziałem najwybitniejszych artystów, saksofonista Łukasz Kluczniak, kontrabasista Marcin Lamch, pianista Robert Jarmużek stworzyli zespół Coherence Quartet, w którym nie goszczą, a są „domownikami". W repertuarze chwałowickiego koncertu znajdą się przede wszystkim utwory autorskie muzyków jak i standardy jazzowe oryginalnie zaaranżowane. Główną inspirację dla zespołu stanowi muzyka Milesa Davisa, Johna Coltrane'a, Ornette Colemana czy Steve'a Colemana. Muzycy w swojej wieloletniej karierze zagrali liczne koncerty goszcząc w różnych zespołach najwybitniejszych artystów. Suma zebranych doświadczeń grania ze znakomitymi muzykami, na różnych scenach krajowych, jak i zagranicznych zaowocowała ciekawym spojrzeniem na świat dźwięków i rytmów. Każdy z muzyków jest indywidualnością i wnosi do zespołu swoje spojrzenie na jazz. Jedni przemycają elementy jazzu mainstreamowego, drudzy współczesnego, ubierając to w jedną przestrzeń improwizacji.

Łukasz Kluczniak - saksofonista altowy, absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Brał udział w nagraniach płytowych oraz muzyki filmowej. Grał z Mazzolem, Locko Richterem, Mietkiem Szcześniakiem, Andrzejem Przybielskim, zespołami Drum Freaks Milo Kurtisa i Chromosomos, Januszem „Yaniną" Iwańskim w formacjach KAPELA YANINA i YANINA FREE WAVE . W ankiecie Jazz Forum za 2000 rok znalazł się w czołówce polskich saksofonistów altowych i od tego czasu jest uważany za jednego z najciekawszych polskich saksofonistów.

Marcin Lamch - kontrabasista, Absolwent Liceum Muzycznego w Częstochowie. Grał w formacji Tribute To Miles Orchestra, Chromosomos, YANINA FREE WAVE, wspólpracuje z Teatrem im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. W ostatnich latach koncertował i nagrywał również z Johnem Porterem i Anitą Lipnicką. Obecnie na stałe współpracuje ze Stanisławem Soyką.

Robert Jarmużek - pianista, kompozytor i aranżer. Członek zespołów Mikromusic, Guitar Workshop, mariija. Współpracował z Lubelska Federacją Bardów. Od 2001 r. mieszka we Wrocławiu i pracuje z wieloma muzykami, m.in. Anią Rejdą, Kasią Mirowską, Kubą Olejnikiem, Przemkiem Jaroszem. Od 2003 r. wspólpracuje z gitarzystą Leszkiem Cichońskim. Od 2005 r. gra w zespole Mikromusic, a od 2007 - mariija. W 2008 r. wystąpił z L.U.C. na gali rozdania Fryderyków, z Kasią Mirowską na opolskich Debiutach, na TOPtrendy z Mikromusic i w programie Nowa Generacja z zespołem mariija. Zafascynowany muzyką McCoyTynera.

Grzegorz Masłowski - perkusista, absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Obecnie student Akademii Muzycznej w Krakowie. Prowadził warsztaty rytmiczne oraz perkusyjne podczas festiwalu "Jazz Voicingers" (Żory 2010). Współpracuje m.in. z Januszem Muniakiem, Jarek Bothur Quartet, Inner Spaces (PL/CZ), Coherence Quartet, Darek Dobroszczyk Trio, The Transgress, Jan Malecha Quartet. Współpracował również z wieloma innymi muzykami polskiej i zagranicznej sceny jazzowej. Zdobywca wielu nagród na festiwalach i konkursach jazzowych (zespołowych oraz indywidualnych). Ma na swoim koncie kilka wydanych albumów (album Inner Spaces feat. David Doruzka „Light Year" - otrzymał czeską nagrodę Grammy w kategorii najlepszy album jazzowy 2012 roku).

A tak o wydanej w lutym 2013 r. płycie „Coherence” w miesięczniku Odra pisał Adam Poprawa: Jeśli nazwa Kwartetu Coherence stanowi deklarację artystycznych dążności muzyków, to została dobrana nader trafnie, aczkolwiek nie zaszkodziłoby, gdyby ten termin był również dla zespołu, przynajmniej od czasu do czasu, przestrogą. Spokojnie, płyta jest bardzo ładna, nie brakuje nawet miejsc pięknych, i może podobać się wielu słuchaczom o zgoła nieprzeciętnych gustach. Co więcej, kwartet niekiedy maskuje wcale złożone pomysły. W kompozycji March wydaje się, że saksofon i fortepian współprowadzą utwór mniej więcej zgodnie, tymczasem przebiegi linii obu instrumentów sporo się różnią. Jest więc koherencja, ale na innym poziomie, łącząca to, co z założenia poróżnione. W Ecoli narracja w pewnym momencie zmienia się, konstrukcja muzyczna zostaje spowolniona, poniekąd zawieszona. Na tej ścieżce uzyskano też ciekawy efekt podtrzymywania czy nawet napędzania tempa za pomocą pauz. Tak więc nie ma wątpliwości: muzycy Coherence Quartet potrafią naprawdę dużo, kompozycje i wykonania zostały dobrze przemyślane. Liryczne pasaże alcisty brzmią przyjemnie, podobnych wrażeń dostarcza analiza powstających rozwiązań harmonicznych, delikatnego wchodzenia poszczególnych instrumentów, ich subtelnych artykulacji. Nie brakuje mocniejszej dynamiki ani (niekiedy) lekkich, kontrolowanych przedęć saksofonu. Gdyby jednak zespół spróbował trochę zaryzykować...