„Samusiowi już nie można pomóc. Za niedługo odpocznie”. Rodzice są z chłopcem w hospicjum

O Samuelu chorym na neuroblastomę pisaliśmy już wielokrotnie. Jesteśmy z nim i jego rodzicami od samego początku walki o życie. Na początku 2024 przekazaliśmy radosną nowinę. Po roku leczenia w Barcelonie, wyniki badań potwierdziły wyzdrowienie chłopca. Wtedy rodzice mogli rozpocząć leczenie DFMO przeciwko wznowie. Leczenie zaordynowane na 2 lata, prowadzone pod kontrolą lekarzy z USA. W grudniu minionego roku rozmawialiśmy z Dominiką i Adamem, rodzicami zdrowego wówczas Samuelka. Spotkanie było bardzo emocjonalne, a oni sami nie ukrywali emocji i wielkiego szczęścia, patrząc na zdrowe dziecko <<Po roku walki z chorobą Samuel jest zdrowy! „Ciężko ukryć emocje, łzy same lecą z oczu”>>

Niestety radość nie trwała długo. W lutym rodzina udała się na kontrolne badania do Barcelony. Miał badany szpik kostny oraz odczyt MIBG. W niedzielę rano (18 lutego) trójka rybniczan miała wracać do Polski, by już 20 lutego polecieć na kontrolę i zapas leku DFMO przeciwko wznowi »Radość trwała krótko. Samuel z Rybnika ma wznowę neuroblastomy«

Znów zaczęła się dramatyczna walka o życie chłopca. Niestety, nie kończy się ona happy endem.

Kochani... U Samusia ciężko. Nasz Mały Wojownik od środy czuje się coraz gorzej. Objawy kliniczne oraz parametry krwi wskazują na to, że guz znowu rośnie. Niestety jest za mało leukocytów, żeby rozpocząć kolejny cykl. Lekarze planują zrobić tomografię w poniedziałek lub wtorek. Musimy bezsilnie czekać – napisali rodzice w połowie października.

Następnego dnia pojawił się post oddający całą tragedię sytuacji.

Kochane dobre Serduszka, dziękujemy Wam za wszystko z całego serca. Samusiowi już nie można pomóc. Za niedługo odpocznie.

W tym momencie serca wolontariuszy i wszystkich osób kibicujących Samuelowi rozpadły się na miliony kawałków, nie mówiąc już o samych rodzicach.

Tydzień temu Samuel po raz ostatni huśtał się na huśtawce ze swoim tatą

Kochani, Samuś wciąż jest z nami. Pociesza nas, mówi żebyśmy nie płakali, że już dobrze i że nas bardzo kocha. Jest przecudowny. Dziękujemy za wszystkie wiadomości i komentarze. Dziękujemy wszystkim, że cierpicie z nami. Dziękujemy wszystkim za wszystko. Zrobiliście dla nas więcej niż mogliśmy sobie wyobrazić. Prosimy jedynie, żeby Was sytuacja nie załamała a jedynie dodała sił do dalszej walki o inne dzieci, które też potrzebują wsparcia i pomocy.

 

Nie udało nam się ale dzięki Wam, w czasie leczenia, spędziliśmy mnóstwo pięknego czasu w Hiszpanii, kiedy dzięki pogodzie mogliśmy iść na plac zabaw czy plażę jak tylko Samuś lepiej się czuł, między chemiami czy immunoterapią. Więc prócz tych złych wspomnień mamy również te dobre i piękne. Chociaż w tej sytuacji każde wspomnienie jest dla nas bezcenne, czy dobre czy złe.

 

Dziękujemy i walczcie proszę o inne dzieci, bo zawsze warto, nawet jeśli się to kończy nie tak jak chcieliśmy... Nie tak jak marzyliśmy… Trzeba tworzyć dalej dobro – czytamy w poście.

Samuel dostaje wysokie dawki leków przeciwbólowych. Nie może już chodzić, bo choroba sparaliżowała jego lewą nogę. Dzisiaj nadeszła kolejna smutna informacja.

Jesteśmy w Polsce, w hospicjum. Samuelek czuje się coraz gorzej. Codziennie ma modyfikowane leki, bo ból się zwiększa. Jest coraz mniej z nim kontaktu. Żyjemy w koszmarze, jakiego jeszcze nie było. Bardzo się boimy tego co nadejdzie, a jest nieuniknione. Nie jesteśmy w stanie odpowiadać co u niego – piszą zrozpaczeni rodzice.

Niestety, ta historia zmierza do smutnego finału.