Ryk motorów na Paruszowcu. Mistrz Andrzej Wyglenda świętuje 80. urodziny

To, co wyprawiał Andrzej Wyglenda na torach żużlowych na zawsze zostanie w pamięci starszych kibiców. Legendarny żużlowiec z Rybnika jest też wzorem do naśladowania dla młodych adeptów czarnego sportu. Dzisiaj Andrzej Wyglenda świętuje okrągłe 80. urodziny. Z tej okazji KS ROW Rybnik urządził do jubilata niespodziankę.

Pod jego dom na Paruszowcu przyjechało kilka busów. Był prezes Krzysztof Mrozek, trener Marek Cieślak czy zawodnicy – Paweł Trześniewski, Mateusz Tudzież i Lech Chlebowski. Na początku rozległy się ryki motorów, potem zaśpiewano tradycyjne „sto lat”. Wszystkiemu przyglądał się Andrzej Wyglenda wraz z małżonką.

Jubilat dostał następnie tor w zielono-czarnych barwach. Pojawiła się też flaszka Żubrówki.

- Andrzej, czy pamiętasz 1972 rok? Pamiętasz, co myśmy wypili w dwójkę po zawodach? - zagadnął Marek Cieślak, wyciągając butelkę alkoholu.

 

- A kłamie! Jak bym mógł to wypić, jak wiem, że przyniósł całe? - żartował były żużlowiec.

Prezes Mrozek zaprosił małżeństwo do klubu.

- Weźmiemy was ze sobą, za godzinę was odwieziemy – powiedział.

Byliśmy na miejscu podczas fety. Sami zobaczcie:

---

Andrzej Wyglenda to jeden z najznakomitszych wychowanie rybnickiej szkoły żużla. Żużlowego rzemiosła, jeszcze w barwach Górnika Rybnik uczył go Józef Wieczorek, a wspomagali go w tym Joachim Maj oraz Stanisław Tkocz. Licencję zdał w 1959. Swój debiut zaliczył 24 kwietnia 1960 podczas spotkania Rybnika z Lesznem. Zdobył w tym spotkaniu jeden punkt (chociaż nie dojechał do mety). Karierę zawodniczą zakończył wypadek 2 maja 1976.

Zdobywca 13 medali Drużynowych Mistrzostw Polski. Dziewięciu złotych (1962–1968, 1970, 1972), jednego srebrnego (1961) i trzech brązowych (1969, 1971, 1974). Siedmiokrotny finalista i sześciokrotny medalista Drużynowych Mistrzostw Świata. Trzy razy zdobył złoto (1965–1966, 1969), raz srebro (1967) i dwa razy brąz (1968, 1971).

Sześciokrotny finalista Indywidualnych Mistrzostw Świata, najlepsze miejsce zajął w 1970 we Wrocławiu, gdzie był ósmy. Nieoficjalny Mistrz Europy z 1967, Mistrz świata par z Rybnika w 1971. Po zakończeniu sportowej kariery trener rybnickiego ROWu, który wychował takich zawodników jak Piotr Pyszny, Bronisław Klimowicz, Antoni Skupień.