Plac Teatralny już oficjalnie nosi imię Kazimierza Kutza

Przypomnijmy, nadanie imienia Kazimierza Kutza Placu Teatralnemu to pomysł europosła Łukasza Kohuta. 22 października ubiegłego roku specjalną uchwałą zgodzili się na to rybniccy radni.

Dziś odbyła się kameralna uroczystość odsłonięcia tablicy „Plac Teatralny im. Kazimierza Kutza”. Rybnik jest pierwszym miastem w Polsce, gdzie w ten sposób upamiętniono legendarnego reżysera.

Udział w dzisiejszej uroczystości wzięła małżonka Kazimierza Kutza, politycy, samorządowcy i przedstawiciele większości śląskich organizacji społecznych.

- Plac Teatralny to dla Rybnika symboliczne miejsce. Nadanie mu imienia Kazimierza Kutza to ważny moment w historii miasta i początek do dalszej rozmowy i refleksji na temat twórczości Kazimierza Kutza. A jego twórczość skłania do myślenia o tym co dobre, piękne i co łączy – powiedział prezydent Rybnika Piotr Kuczera.

Wzruszenia nie kryła żona reżysera - Iwona Świętochowska–Kutz.

- Mam nadzieję, że dzisiejsze wydarzenie to początek obecności pamięci mojego męża w śląskich miastach. Myślę, że jego twórczość przyczyni się do łagodzenia sporów społecznych – powiedziała.

Małżonka Kazimierza Kutza wspominała również, że ze swoim mężem poznała się w Trójmieście.

- Trójmiasto ma w herbie dwie ryby, Rybnik jedną. Cieszę się, że teraz 3 ryby będą razem – skwitowała – dodała.

Europoseł Łukasz Kohut w emocjonalnym przemówieniu wspominał jaki wpływ na jego życie miała osoba Kazimierza Kutza.

- Mój pierwszy kontakt z Kazimierzem Kutzem miał miejsce w Oslo nad fiordem. To właśnie tam pławiłem się w felietonach Mistrza, tam przeczytałem „Piątą stronę świata” i zatęskniłem tak bardzo za swoim śląskich hajmatem, że wróciłech do dom i zacząłem działać dla Śląska, śląskiej kultury i śląskej godki – wspominał polityk.

Mówił też o wyzwaniach stojących przed Ślązakami.

- Kazimierz Kutz nie wierzył w olśnienia, wierzył w realną pracę. I ta realna praca jest jeszcze przed nami wykonania w bardzo wielu sprawach dla Śląska w sprawie języka śląskiego, edukacji regionalnej, uznania śląskiej tożsamości, ale i także czystego powietrza i sprawiedliwej transformacji. Przed nami w tym roku także kolejne wyzwanie – spis powszechny, podczas którego będziemyu traktowani niepełnoprawniem jako ci niegodni wymienienia – mówił Łukasz Kohut.

--

Kazimierz Kutz urodził się 16 lutego 1929 roku w Szopienicach. Pochodził z rodziny robotniczej. Uczęszczał do gimnazjum w Mysłowicach. W latach 1949-1954 r. studiował na Wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. Swoją drogę filmową rozpoczął w 1954 r., zatrudniając się jako asystent Andrzeja Wajdy przy realizacji filmu „Pokolenie”. 5 lat później miał miejsce jego debiut reżyserski – film „Krzyż walecznych”. W swoim dorobku reżyserskim ma ponad 20 filmów, 6 z nich dotyczy problematyki Górnego Śląska („Sól ziemi czarnej”, „Perła w koronie”, „Paciorki jednego różańca” – zwane trylogią śląską). Wyreżyserował również około 20 spektakli teatru żywego planu („Kartoteka”, „Na czworakach”, „Spaghetti i miecz”, „Damy i Huzary”), a także wiele spektakli Teatru Telewizji.

W latach siedemdziesiątych XX w. pełnił rolę głównego reżysera telewizji w Katowicach oraz pełnił funkcję przewodniczącego w Komitecie Porozumiewawczym Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych w Katowicach. Jest twórcą Zespołu Filmowego „Silesia”. Był wykładowcą na Wydziale Radia i TV Uniwersytetu Śląskiego oraz współorganizatorem I Kongresu Kultury Polskiej w Warszawie. W 1981 roku został internowany. Za powód internowania podano utrzymywanie kontaktów z działaczami antysocjalistycznymi oraz negatywny stosunek do władz partyjnych i rzeczywistości społeczno-politycznej w kraju. W 1986 roku wrócił do Warszawy. Pomimo tego nigdy nie zerwał więzi łączących z Górnym Śląskiem. W latach 1989-1991 piastował stanowisko dyrektora ośrodka TVP w Krakowie. W plebiscycie organizowanym przez Gazetę Wyborczą zajął pierwsze miejsce na najwybitniejszego Ślązaka XX wieku. W roku 1997 zyskał tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Opolskiego. Za swój dorobek artystyczny otrzymał wiele tytułów i nagród.