Z przewodnikiem śladem rybnickich Żydów

Świetna impreza - kolejna z cyklu. Pojawię sie na 10%. Cos wreszcie ruszyło w naszym mieście.

Takich dyplomów w Izraelu nie dostaje się za nic. Ta pani ładnie wszystko udokumentuje, jeszcze jedną laurkę jej wystawią...Co będzie dalej? Pani Płoszaj prawdopodobnie przykłada w ten sposób rękę do przejmowania nieruchomości, co do których żydzi żywią przekonanie, że kiedyś były żydowskie.

Wpis został usunięty z powodu złamania regulaminu zamieszczania opinii. Redakcja

norton: dzięki za ten wpis

Witam serdecznie :-) Widzę, że temat nieruchomości jest bardzo intrygujący, więc zapraszam na spacer, na którym pokażę 2 (słownie: dwie) kamienice, które są nadal w rękach potomków rybnickich Żydów. Zostały "odzyskane" (po konfiskacie, która była na mocy dekretu Bieruta po wojnie) w latach 90-tych XX w., tj. wtedy, gdy temat ten mnie jeszcze nie interesował. Czyli niestety, nie ja pomagałam w ich odzyskiwaniu, a adwokaci, bo to ich zawód. Piszę niestety, gdyż tym samym nie miałam możliwości poznania ludzi, którzy kiedyś tu mieszkali, pracowali. Nie miałam możliwości porozmawiania, popytania, spisania wspomnień... Życzę miłej niedzieli i jeszcze raz zapraszam tych chętnych i tych niechętnych na spacer uliczkami naszego miasta :-) Małgorzata Płoszaj

Gwoli ścisłości. Uważam, że jeżeli żyją spadkobiercy dawnych właścicieli, to te nieruchomości należą im się jak psu buda. Przeciwna jestem natomiast sytuacji, w której gdy nie ma już żadnych spadkobierców, rękę po nieruchomość wyciąga np. Kongres Żydów Amerykańskich.
Jeszcze jedno. "Czytając przedwojenną „Gazetę Rybnicką” często można spotkać nieprzychylne artykuły, krytykujące społeczność żydowską za na przykład niewspieranie finansowe budowy muru przy kościele św. Antoniego. A niby dlaczego mieliby wspierać?(śmiech)." to z wywiadu z panią Płoszaj. Nawiązując do ostatniego zdania, powiem krótko: my powinniśmy ocalić od zapomnienia, dbać, szanować ponosić koszty związane z ratowaniem kultury żydowskiej, natomiast żydzi, którzy byli mieszkańcami Rybnika nie musieli dla miasta i jego mieszkańców robić nic, "niby dlaczego?"
Mam propozycje dla pani Płoszaj, aby z równą gorliwością zajęła się nieruchomościami, które rybniczanom zabrała władza ludowa. Parę kwiatków by się znalazło.

"jeśli przed wojna społeczność żydowska stanowiła dajmy na to 10% ludności to niby dlaczego miała dawać na mur budowli sakralnej innego wyznania, którego przedstawiciele w mieście byli większością?" -tak rzecz jasna miało brzmieć to zdanie

Nie przejmuj się Małgosiu jak ktoś już mądrze powiedział ,,głupota ludzka nie zna granic“
Żal mi ludzi ograniczonych nie potrafiących otworzyć się na ,, innych“.
Ludzi zamkniętych w swoich czterech ścianach z telewizorem i komputerem.
Łatwo pisać na nim komentarze oparte często na telewizyjnej głupocie, czy nie lepiej poznać Żydów,Niemców,ewangelików i innych żyjących na co dzień obok nas osobiście by przekonać się jak wspaniałymi są ludźmi. Bo przecież nasz świat za oknem jest taki ciekawy często także dzięki swej wielokulturowości...