W rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego zabrzmią syreny alarmowe

serce mówi co innego ale rozsądek podpowiada że nie sztuką jest "bohatersko zabijać" i ginąć na polu walki, to się kończy tak jak się kończy. Najwyższym stopniem wyćwiczenia wojownika jest schowanie miecza do pochwy i walczenie przy pomocy umysłu nie dopuszczając do przemocy, jeśli trzeba należy się wycofać, wróci się gdy plan będzie gotowy. Tak właśnie zrobiła dawna Solidarność za co im dozgonnie będę wdzięczny mimo wątpliwości jakie niektóre postaci z tamtego okresu budzą. To było prawdziwe powstanie Narodu zakończone zwycięstwem prawdziwym zwycięstwem. Wróg był wcale nie mniejszy. Co Warszawa z tego miała? Cały Naród musiał budować stolicę od początku, nie mówiąc o tych którzy polegli. Cześć ich pamięci!

A czy Powstania Śląskie nasz magistrat także uczci w jakiś sposób?

http://www.youtube.com/watch?v=Ejd2rsXoQSI#at=35

@muminos - masz dużo racji, że Warszawa się wykrwawiła, stolica została całkowicie zniszczona, kraj pozbawił się sporej części warszawskiej inteligencji, a ludność cywilna narażona została na działania odwetowe i na tułaczkę oraz straty materialne a... mało kto zwraca uwagę na to, że zarówno dowódcy powstania jakimś "dziwnym trafem" przeżyli powstanie... Zarówno Bór-Komorowski, Pełczyński czy Chruściel zmarli śmiercią naturalną długo po powstaniu. Również inicjatorzy wybuchu powstania pili herbatkę w Londynie o 5-tej kiedy w powstaniu walczyły i ginęły nawet dzieci... Moim zdaniem należy pamiętać o ofiarach i ich szanować, nazywać ulice czy budować pomniki natomiast gloryfikacja samego wybuchu powstania jest błędem, a używanie syren o 17.00 jest głupie i bezcelowe bo niejako wspiera sam zamysł wybuchu zupełnie nieudanego powstania. @korin - co do powstań śląskich to pomysł ich "uczczenia" jest jeszcze bardziej kontrowersyjny bo w przypadku powstań śląskich to były działania inspirowane ewidentnie z Warszawy. W przypadku Śląska powstania nie były nakierowane na okupanta tak jak w przypadku Warszawy ale w stronę... swoich sąsiadów, a nierzadko krewnych, szefów w pracy, czasami nawet krewnych. Do czasów powstań Ślązacy, Niemcy, Polacy i Żydzi na Śląsku żyli w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu. Powstania zepsuły tę sielankę. Wolałbym aby powstań śląskich tym bardziej nie wspominać, ale samych powstańców też nie potępiać. Cieszyłaby mnie jakaś obiektywność w mediach.

Tak, były błędy. Tak, wielu ludzi zginęło niepotrzebnie. Ale trzeba oddać im wszystkim hołd. Próbowali wyzwolić nasz kraj, walczyli z silnym i uzbrojonym okupantem. Przelali krew, wielu oddało życie. Odwaga, męstwo, poświęcenie. Podziwiam ich