Jesteśmy zespołem spełnionych marzeń

Red.: Jak ten czas leci... Mam jeszcze świeżo w pamięci ostatni jubileusz 20-lecia Carrantuohill, a tu kolejne pięć lat za wami. Dodajmy, pięć lat, podczas których wiele się działo.

 

Adam Drewniok: To prawda. Mieliśmy ogromne szczęście zagrać kolejne wspaniałe koncerty i poznać następnych fantastycznych ludzi.

 

Ale nie tylko. Ostatnie pięć lat to znów wyróżnienia – Złota Płyta i nagroda Fryderyk, występy na Przystanku Woodstock i strefach kibica w czasie Euro 2012.

 

Jesteśmy zadowoleni, ale i wdzięczni tym, którzy doceniają to co, robimy. A mamy oczywiście pełną świadomość, że gramy muzykę niszową, która nigdy nie będzie budzić masowego zainteresowania. Nie muszę cię chyba przekonywać, że gdy zaczynaliśmy 25 lat temu nawet nam się to nie śniło.

 

No właśnie, jakie marzenia mieliśmy ćwierć wieku temu?

 

Bardzo przyziemne i niewygórowane. W smutnej, polskiej rzeczywistości, chcieliśmy po prostu z chłopakami grać, znaleźć odskocznię od codzienności i rozwijać swoją pasję, jaką była muzyka celtycka. Nawet nie marzyliśmy o wydaniu płyty. Dopiero kiedy ukazał się pierwszy nasz album na kasecie, później na płycie, rodziły się kolejne plany i marzenia. Nasuwa mi się sportowe porównanie – tak jak niegdyś Siergiej Bubka, zawieszaliśmy sobie poprzeczkę ledwie kilka centymetrów wyżej.

 

Jak wyglądają marzenia muzyków Carrantuohill dziś?

 

Nieartystyczne marzenie jest takie, aby w końcu zdobyć najwyższy szczyt Irlandii Carrantuohill. Dotychczas byliśmy tylko u podnóża szczytu i nigdy nie było wystarczającej motywacji i czasu, aby tam wejść. Teraz Darek Sojka oświadczył, że jest na tyle w dobrej formie, że damy radę. A więc trzymam go za słowo.

A marzenia artystyczne? Jak wiesz, my bardzo lubimy gości. Z jednej strony goście wzbogacają naszą muzykę i czynią ją bardziej atrakcyjną dla odbiorców, z drugiej zaś czerpiemy ogromną radość ze spotkania z innymi, fantastycznymi ludźmi. W zeszłym roku udało nam się wystąpić parokrotnie w muzycznym pojedynku z bałkańską orkiestrą Fanfare Ciocarlia. Jest pomysł, aby prócz wspólnych koncertów, nagrać razem płytę. Choć tego typu projekty łączące różne style muzyczne to nie nowość, to wydaje nam się, że mógłby powstać ciekawy album.

 

Trzymam w ręku wspaniale wydany, dwupłytowy album jubileuszowy. Opowiedz coś więcej o tym materiale.

 

Sam tytuł płyty „25” sugeruje, że to muzyczna podróż po naszej twórczości. Nasi fani znajdą na niej jednak zupełnie nowe utwory, w tym kompozycje członków zespołu oraz zupełnie nowe aranżacje starszych utworów. Druga płyta, to zarejestrowany koncert w Studiu im. Agnieszki Osieckiej w radiowej „Trójce”. Początkowo nie było planów wydawać tego koncertu na płycie. Okazało się jednak, że materiał jest na tyle interesujący, iż warto go wydać.

Do płyty załączona jest też „książeczka” pokazują jak się starzejemy, przepraszam, jak dojrzewamy ;)

 

Dziękuję za rozmowę i życzę kolejnych wspaniałych jubileuszy.

 

Rozmawiał Wacław Wrana

 

Grupa Carrantuohill istnieje od 1987 roku. Wykonuje zarówno tradycyjną muzykę celtycką rodem z Irlandii i Szkocji, jak i własne opracowania aranżacyjne oparte na „celtyckich korzeniach”. Zespół obecnie tworzą: Adam Drewniok, Bogdan Wita, Dariusz Sojka, Maciej Paszek, Marek Sochacki i Zbigniew Seyda. Carrantuohill wielokrotnie występował w Irlandii, m.in. na „Cork Folk Festival” oraz w słynnym “Fox`s Pubie” czy też w “St`Anns Church” w Dublinie. Irlandzkie koncerty Carrantuohill odbywały się również w Galway oraz w lipcu 2005 roku na jednym z największych – festiwalu “Dancing with Lunasa” w malowniczym zamku w Kinnitty. W Irlandii powstawały też liczne teledyski zespołu.

W 1998 roku CARRANTUOHILL koncertował w USA na osobiste zaproszenie Czesława Miłosza tworząc muzyczną oprawę Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego w Claremont McKenna College w Kalifornii.

Od 2004 r. jest gościem festiwalu “Roches de Celtiques” w Rochetaillee we Francji. Popularność zespołu właśnie w tym kraju wzrosła do tego stopnia, że powstał management zespołu we Francji. Zespół miał już okazję wystąpić na koncertach w Lyonie, Chambles, St.Etienne, St.Victor, Villard de Lans, Caloire.

W 2007 r. zespół otrzymał najbardziej prestiżową nagrodę Polskiego Przemysłu Fonograficznego – Fyderyka 2006 w kategorii Album Roku Etno – Folk za płytę “Session Natural Irish & Jazz”.

Również tego roku zespół wystąpił na jednym z najbardziej znanych i największych w Europie celtyckich festiwali – Guinness Irish Festiwal w Sion w Szwajcarii.

Carrantuohill zrealizował dotąd blisko 2000 koncertów w kraju i za granicą.

Osobny rozdział w karierze grupy stanowią koncerty na scenie “Przystanku Woodstock”, z którym zespół jest związany od jego pierwszej edycji, a od 2002 roku występuje dodatkowo w roli współorganizatora Folkowej Sceny tego największego w Europie festiwalu.

Grupa otrzymała z rąk Jurka Owsiaka prestiżową nagrodę Złotego Bączka za najlepsze “kręcenie publicznością” podczas Przystanku Woodstock w 1998 roku.

Carrantuohill ma na swym koncie wiele wspólnych występów z uznanymi artystami. W 1997 roku odbył trasę koncertową ze szkocką grupą The Battlefield Band. Zespół występował również z Maire Breatnach, Sands Family, Deaf Shepheard, Geraldine McGowan & Friends oraz Midnigth Court. Na tej samej scenie zespół spotkał się również z wirtuozem irlandzkich ullieann pipes Liam`em O`Flynn`em oraz czołowym gitarzystą Arty McGlyn`em. Z legendarnym Jackie Daly`m Carrantuohill spotkał się w irlandzkim Cork, zaś w Kinnitty dzielił scenę z wybitnym Donall`em Lunny i John`em Carty. Gościem zespołu był również Midge URE (ex Ultravox, twórca LIVE AID), który uświetnił koncert promujący płytę INIS w warszawskiej Sali Kongresowej.

Polscy artyści, z którymi Carrantuohill dotąd realizował wspólne projekty to: Anna Maria Jopek, Anita Lipnicka, FiolkaNajdenowicz, Stanisław Sojka, Paweł Kukiz, Kuba Badach, Robert Kasprzycki, Urszula Dudziak, Wojciech Karolak, Tomasz Szukalski, Marek Raduli, Krzysztof Ścierański, Bernard Maseli, Zespół Pieśni i Tańca ŚLĄSK.